فریاد درد

این چند روز هر چه بیشتر خبرهای مربوط به اوضاع گنجی رو می خوندم

احساسم بیشتر به جوش می آمد اما هر‌بار خواستم قلم رو به دست بگیرم

و از احساسم بنویسم کلمات یاریم‌ نکردند تا امروز که انگار قفل این ذهن و

این قلم باز شد.

می خوام از گنجی بنویسم اما نه از گنجی نوعی از امثال او که به هزاران

دلیل مشابه و نا مشابه به وضیعتی همانند او گرفتار آمده اند .

قصدم از بیان این حرفها تکرار مکررات نیست چون اولا از این بازیهای 

ناجوانمردانه سیاسی بیزارم و در ثانی این روزها این چنین موضع‌گیریها و

بیانیه های‌آتشین را از گوشه و کنار و دور و نزدیک شنیده و خوانده ام که

البته هیچ کدام بر جان سرد و سنگ مخاطبان‌ خاصش‌ منشا اثری نبوده .

اما جنس اعتراض من از نوع دیگری است 

من تنها میخوام بگم که ( آی آدمها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید 

یک نفر در آب دارد می سپارد جان ).

و حالا تکلیف من و توی بیننده چیه ؟ فقط مثل آدمی گنگ به تماشا نشستن

که البته باز آدمهای عامی کوی و برزن چندان بی‌تفاوت هم از این واقعه 

نگذشتند روی سخنم بیشتر با آدمهایی ( در استفاده از این لفظ هم دچار 

تردید شده ام ) است که آوازه انسانیت و مسلمانیشان و از‌همه بدتر 

تشیعشان گوش  فلک را کر کرده اما اینگونه د مقابل ذره ذره آب شدن یک 

شیعه نه یک مسلمان هم نه لااقل یک انسان بی تفاوت به نظاره نشسته اند

نمی دانم شمائی که از خدایتان این همه انتظار بخشش و مهربانی دارید  

شما که در دعای کمیل جمعه شبتان رحم خدایتان را خواستارید چگونه این 

بی رحمی را بر بنده او روا می دارید و از عاقبت کار نمی‌ هراسید ؟

آی مسلمونا آی آدما فقط اگر کمی انصاف داشته باشید نباید اینگونه آرام

بمانید از خدایتان بخواهید که قلبتون رو بهتون برگردونه .

میدونید شماها دارید همین الان هم مجازات می شید نداشتن‌ مهر و عاطفه

و چیزی به نام قلب خودش بزرگترین عذابهاست اینکه آدم ببینه همنوعش 

جلوی چشمش داره از بین می ره و به راحتی بتونه این فاجعه رو تاب بیاره.

آخه خوش انصاف ! این حسین که شما خودتون رو فداییش می دونید و براش

اشک‌ می ریزید گفته : ایها الناس اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید . آخه تو

مرام شما آزادگی رو چی می دونند ؟...

می دونم این چند خط رو اونایی که باید بخونند نمی خونند اما تو دوست عزیز

که دستی بر آتش این قلم مقدس داری تو به من بگو که آیا داشتن این دید 

انسانی برای مای ایرانی که معدن عاطفه ایم ! چیز زیادیه ؟