می خواستم به مناسبت روز خبرنگار مطلبی بنویسم و این روز رو به خودم و سایر دوستای
عزیز خبرنگار تبریک بگم تصمیم گرفتم قبل از نوشته ای از خودم کامتون رو از کلام شیوا و پر مغز
استاد قلم زنده یاد شهید دکتر شریعتی شیرین کنم .
اینو داشته باشین تا بعد خدمت می رسم با دل نوشته ای از خودم :
در باغ بی برگی زادم
و در ثروت فقر غنی گشتم
و از چشمه ایمان سیراب شدم
و در هوای دوست داشتن دم زدم
و در آرزوی آزادی سر بر داشتم
و در بالای غرور قامت کشیدم
و از دانش طعامم دادند
و از شعر شرابم نوشاندند
و از مهر نوازشم کردند
و حقیقت دینم شد و راه رفتنم
و خیر حیاتم شد و کار ماندنم
و زیبائی عشقم شد و بهانه زیستنم !
بادرود وسلامی گرم بر سرو آزاد اندیش ما
وبادرود به روان پاک معلم ورهنمای ره دکتر علی شریعتی.
کلمات آرامش بخش روحند وسحر کننده.البته تا گوینده که باشد وشنونده کی؟
اگر ایمانی واعتقاد ی برای من باقی مانده مدیون این بزرگوارم واین بیانگر این واقعیت است که رسالتش را درست به پایان رسانده ورفته ولی افسوس ما بی شرم ها ماندهایم
تادیداری دیگر بدرود