بیتهائی از ساقی نامه مهدی سهیلی‌

د‌ر این شبکوچه سرد غریبی
من و تا صبح درد بی نصیبی

بیا‌ساقی طنین نای من باش
رفیق خلوت شبهای من باش

بیا ساقی که من هم اهل حالم
هم اهل حالم و هم بی خیالم

بیا از دور هم با هم بخندیم
جدائی هایمان را پل ببندیم

بزن ساقی سه تاری عاشقانه
که باز آمد بهاری غمگنانه

                                                 بگو ایل شقایق کی می آیند
                                                 پرستوهای عاشق کی می آیند

                                                 کسی ای کاش بارانی نپوشد
                                                 لباسی غیر عریانی نپوشد

                                                 چرا در کام هم زهرند مردم
                                                 چرا با خویش هم قهرند مردم

                                                 اگر ریگی به کفش خود ندارند
                                                 چرا پا بر سر هم می گذارند

                                                 بیا قدر محبت را بدانیم 
                                                 دوبیتی های بابا را بخوانیم

دلی دارم خریدار محبت 
کزو گرم است بازار محبت

لباسی بافتم بر‌ قامت دل 
ز پود محنت و تار محبت

بگو پس کوچه ها نامهربانند 
در و دیوارها بی همزبانند

ببین که در زمین و آسمانها
شده از عشق خالی آشیانها

هوا همواره طوفانیست ساقی 
دل مردم زمستانیست ساقی

                                               زمانه خالی از اسطوره ها ماند
                                               زمین در حسرت یک پوریا ماند

                                               بیا در حسرت یک گل بگرییم 
                                                کمی با یاد داش آکل بگرییم 

                                               کجایند آن همه مردم کجایند ؟
                                               خدایا قیصر و فرمان کجایند ؟

                                               ببین غفلت چه کاری دستمان داد
                                               به روی دستمان سهراب جان داد

                                               زمین شهر سیه پوشان شده باز
                                               پر از خون سیاوشان شده باز

به هنگام زوال کهکشانها
تهی شد دست و بال آسمانها

اگر از دست دادم دین خود را
به دست آورده ام شیرین خود را

نگین کوچکی از دست دادم
به جان تو ولی بسیار شادم

از آن رو پای در ره می گذارم
که سر بر دامن بلقیس دارم

به خون خفتند در خواب محله
جوانمردان‌ قصاب محله

                                                چه شد عشق و وفای ساده ما
                                                صفای سفره آماده ما

                                                 دل من با وجود این قضایا
                                                 هنوز از عشق می گوید خدایا

                                                  .............
نظرات 2 + ارسال نظر
ترانه پنج‌شنبه 23 تیر‌ماه سال 1384 ساعت 02:32 ب.ظ http://taranejoon.blogsky.com

salam bebakhshin shoma adate be ghaleb dozdi darin in ghalebe ham male mane khahesh mikonam baresha darin vagarna vasatoon avagheb dared bye

ع.عباسی یکشنبه 26 تیر‌ماه سال 1384 ساعت 01:11 ب.ظ http://paradias.co.sr

سلام.
خیلی ممنون که به من سر زدی.
من درد مشترکم مرا فریاد کن.
به امید دیدار

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد